نام کتاب: در آغوشِ جنون

به قلم: مهسا لسانی ساحلی

ژانر ترکیبی: فلسفی، روانشناختی، عاشقانه، جنایی

سفارش از طریق:

آیدی تلگرام: 

Moon2191@

دایرکت اینستاگرام:
Mahsa__lesani@

این نوشته رو تقدیم میکنم به تمام آدم­هایی که خواستن، ولی نتونستن، نشد که بتونن. به تمام استعدادهایی که بخاطر جبر زمان، مکان و بی­عدالتی، استعدادشون بصورت بِکر به خاک سپرده شد. به تمام افرادی که وجودشون سرشار از عشق خالصه ولی روزگار هیچ عشقی رو نثارشون نکرد. به تمام آدم­هایی که حال خوبِ دلشون، در گروِ خوب کردنِ حال دیگرانه.

به همه­ی اونایی که خودشون سرشار از دردن و مرهمی براشون نیست، اما مرهم و آرامش قلب دیگرانن. به اون فردی که هیچکس در هیچ جای جهان به انتظارش ننشسته ولی خودش به تنهایی برای همه صبوری کرده و منتظر مونده. به همه ­ی اونایی که شلوغ­ترین فرد جمع هستن ولی در خلوتِ خودشون تنهاترین آدم روی این کره ­ی خاکی هستن.

به تک تک افرادی که همیشه حتی از نداشته های خودشون هم برای دیگران گذاشتن اما دیگران حتی ذره­ای از داشته­ هاشون رو به اونا نبخشیدن. به اونایی که عزیزی رو از دست دادن و بخشی از وجود خودشون رو با اون عزیز، به دنیای خاموشِ زیرِ این خاک فرستادن.

و در نهایت تقدیم میکنم به تمام آدم­هایی که عشق، بخشندگی و تعهد رو صرفا افسانه­ یا یک نمایشنامه ­ی ساخت بشر می­دونستن اما با این حال همچنان به این افسانه و نمایشنامه بطور عملی پایبند موندن و تو زندگیِ خودشون، اجراش کردن.

سخن نویسنده:

هر موجودِ زنده­ ای، کتاب سرنوشتِ مخصوص به خود را دارد. در هر ورقی از کتاب، لحظه ­های تاریکی و نور را تجربه خواهیم کرد. گاهی شاید یک فصل و حتی چندین فصلِ زندگی، غرق در تاریکی باشند، اما باور دارم که در لابه ­لای صفحات تاریکِ سرنوشت، قطعا نور نیز به رقص خواهد آمد.

باید صبور بود، مگر جز صبر چاره­ای دیگر نیز هست؟ اما به یقین، پاداشِ صبر، حتی اگر به شیرینیِ عسل نباشد، حداقل طعمی دلپذیر به مانندِ یک سیب قرمز را خواهد داشت.

من می­روم، تو می­روی، و از ما جز خاطراتِ پراکنده در هوا، چیزی به جا نخواهد ماند. پس تا میتوانی، بر روی این گُدازه­ های داغِ صفحه­ های تاریک زندگی برقص، و به بازی­ هایش بخند تا به صفحه­ ی پر از نور برسی......

امید بر آن است که این داستانِ پیشِ رو، مرهمی بر یک دلِ زخم خورده باشد.....

مهسا لسانی ساحلی