هر انسانی از خواندن تاریخ سرزمینش شگفت زده میشود که این شگفتی ناشی از عشق به سرزمینش است، حال اگر تاریخ سرزمین به قلم نویسنده ای مجرب نوشته شده باشد، این شگفتی دو چندان میشود.
تاریخ نگاره ای از دوره ای از ایران زمین برای تاریخ دوستان
«تاريخ نگاری محلی يکی از زمینه های مهم تاريخ نگاری، در کنار تاريخ نگاری عمومی و تاريخ نگاری سلسله ای به شمار میآيد. انگیزه اصلی در نگارش تواريخ محلی عشق و علاقه مورخ به زادگاه خويش و يا سرزمینی بوده که به هر دلیل نسبت به آن علاقه ای به وجود آمده است؛ اما متأسفانه بسیاری از تاريخهای محلی از بین رفته و به دست ما نرسیده است. چنانکه در کتب ادبی و تاريخی به اسامی تعداد بیشتری از تواريخ محلی بر میخوريم که اکنون موجود نیستند».
آنچه خواندید بخشی از کتاب «تاریخ نگاری محلی؛ ویژگیها و مکانیزمهای تحول در آن در عصر سلجوقی» میباشد که مولف آن «اسماعیل طوری» است و توسط «انتشارات ارشدان» به چاپ رسیده است و در اختیار مخاطبان قرار میگیرد.
این کتاب در ۲۰۳ صفحه و با پنج فصل چاپ شده است که این فصول به این ترتیب میباشند:
فصل اول- تاریخ نگاری محلی در ایران
این فصل به تعریف مفاهیم پرداخته و مطالعات مرتبط با این موضوع را در زمان سلجوقی بررسی میکند.
فصل دوم- فضای کلی حاکم بر تاریخ و تاریخ نگاری سلجوقیان
در این فصل، کلیاتی درباره تاریخ سیاسی سلجوقی و سلطنت آنها و وضعیت تاریخ نگاری ایران در آن زمان صحبت میشود.
فصل سوم- بررسی تواریخ محلی «شخصیت محور» در ایران دوره سلجوقی
این فصل به تواریخ موجو و مفقود شده در عصر سلجوقی پرداخته و کلیاتی را نیز در مورد زندگی و حیات علمی مولفان آن زمان با ذکر نام مطرح میکند.
فصل چهارم- بررسی تواریخ محلی «سیاسی» در ایران دوره سلجوقی
در این فصل به طوری که از نامش پیداست تاریخ سیاسی ایران در زمان سلجوقی بررسی میشود.
فصل پنجم- بررسی تواریخ محلی «ترکیبی» در ایران دوره سلجوقی
در این فصل نیز به کلیاتی درباره زندگی و حیات علمی مورخینی از هرات و اصفهان، تاریخ آنها و همچنین بیهق و غیره پرداخته میشود.
بی شک مطالعه این کتاب برای دانشجویان و همچنین علاقه مندان به تاریخ که تحصیلاتی نیز در این زمینه ندارند، مفید میباشد.
درباره مولف:
اسماعیل طوری در سال ۱۳۷۰ متولد شد و در دانشگاه تخصصی تبریز به عنوان دانشجوی دکترای تاریخ ایران دوره اسلامی مشغول به تحصیل بوده و علاوه بر تحصیل مدرس دانشگاه نیز میباشد. علاوه بر کتاب حاضر مقاله ای با نام «تحولات تاریخ نگاری محلی ایران در دوره سلجوقی» از ایشان در مجله پژوهشنامه تاریخ های محلی ایران به چاپ رسیده است.
وی در رابطه با موضع مورد نگارش در کتابش اینطور میگوید: در واقع در ایران پژوهشهایی انگشت شماری انجام شده اند که جریان تاریخ نگاری را بررسی میکنند، اما باید توجه داشت که بررسی معرفت شناختی و نگارشی آثار نگاشته شده در هر عصری میتواند در فهم وقایع تاریخی و درک صحت و سقم مطالب درج شده در کتب تاریخی
راه گشا باشد و همچنین نگاهی که در هر عصری به تاریخ وجود دارد و انگیزه ای که نویسندگان را به نگارش تاریخ وا میدارد را نمایان میسازد.
او در ادمه و از انگیزه ی خود برای تالیف کتاب پیش رو میگوید: با توجه به آنچه گفته شد کمبود آثار نگاشته شده در حوزه تاریخ نگاری عاملی بود تا من تصمیم به تالیف این کتاب بگیرم.
اسماعیل طوری راه پیشرفت علم تاریخ در کشور را رشد دانشجویان تاریخ در سه حوزه ی جامعه شناسی تاریخی
و فلسفه تاریخ و تاریخ نگاری میداند، لذا با توجه به آنچه خود در پیش گرفته است، یعنی مطالعه رمانها و کتب فلسفه تاریخ و تاریخ نگاری و جامعه شناسی تاریخی، مطالعه همین دست کتب را به دانشجویان تاریخ نیز پیشنهاد میدهد.
از سرگرمیهای مورد علاقه ایشان مطالعه و تماشای فیلم بوده و از شطرنج و فوتبال به عنوان ورزشهای مورد علاقه خود نام میبرد.
