فرشته تنهایی اثری از بانو پروانه

در تاریخ دوم شهریور ماه و در سال هزار و سیصد و شصت و سه بانویی متولد شد که «بانو پروانه» نام گرفت. او که تحصیلات خود را تا مقطع کاردانی در زمینه علوم انسانی ادامه داد، اینک اداره کننده‌ی سنت سرایی با نام سنت سرای پروانه میباشد. از آنجایی که مهمترین سرگرمی بانو پروانه مطالعه کتاب و نگاشتن بوده و است، لذا همین موضوع انگیزه ی نوشتن کتابی با نام «فرشته تنهایی» را به وی داد. بانو پروانه در این کتاب راوی زندگینامه‌ی زنی از زنان ایران زمین است که همانند او در این سرزمین کم نیستند. زنانی که شاید به جرم دختر بودنشان در ابتدا و به جرم زن بودنشان در آینده اشان آزار میبینند، شکنجه روحی و گاهی جسمی میشوند و به جرم ناکرده متهم به تحمل رنج تنها ماندن و تنها زندگی کردن و به تنهایی در مقابل مشکلات زندگی ایستادن، هستند و برای زندگی کردن و زنده ماندن در این راه، ملزم به تغییر هستند.

ایشان در بخشی از پیشگفتار کتاب عنوان میکند: «تغییر سخت است، درد دارد، ولی می‌ارزد، می‌ارزد به همه‌ی چیزهایی که اذیتت میکند. می‌ارزد به همه‌ی حرفهایی که یک عمر ناگفته مانده اند ...»

بانو پروانه از پیاده روی به عنوان ورزش مورد علاقه‌ی خود نام میبرد و به عنوان نویسنده خواندن کتابهای انگیزشی را به علاقه‌مندان به مطالعه پیشنهاد میدهد.

بخشی از کتاب:

«فرشته نمیدانست که شخصیت و ارزش فرشته از بچگی شکل گرفته. فرشته نمیدانست که با اهمیت ندادن بهش بايد همون سختیهايی که در خانه ی پدر کشیده بود را اينجا هم بايد بکشد. فرشته التماس میکند به همسرش که تو رو خدا اين کار و نکن بذار زنت بمونم ولی با آبروی من بازی نکن، چون برای يه دختر روستايی خیلی سخت است که شوهرش پسش بزند. فرشته گريه کنان به اتاق ديگر میرود و به مادر شوهرش در میان میگذارد. مادر شوهرش میگويد فردا که شود حالش خوب میشود اون الان خسته است نمیفهمد چه میگويد ناغافل از اينکه فرشته نمیدانست که همسرش شب عروسیش مشروب خورده است».

کتاب فرشته تنهایی در سی و چهار صفحه و توسط «انتشارات ارشدان» به چاپ رسیده است و امید است که بتواند مخاطبان خاص خود را جذب کرده و تاثیری بر زندگی آنهایی بگذارد که به دنبال ایجاد تغییر در زندگی، برای بهتر زیستن هستند.