همه ما می خواهیم زندگی مان را بهتر گردانیم، اما اغلب اوقات نمی دانیم از کجا یا چه وقت آغاز کنیم. گاه آزرده ایم از چیزی در اعماق هستی مان و بیمناک از رویارویی با مشکلاتمان؛ چرا که پیش از این آسیب دیده ایم و به یاد داریم آسیب ها چه بر ما می آورند.

برای بهتر گردانیدن باید تحول پدید آورد اما تحول چیز هولناکی نیست. یک روز، یک وقت کفایت می کند.

به گذشته منگر و اندوه گذشته مخور چه گذشته، گذشته است و دیگر نمی تواند بیازارتت و آینده نیز که هنوز نیامده. حال را دریاب و آن را زیبا بیافرین که شاینده زیبایی است. به خاطر بسپار تو شگفت انگیز و عزیز و خواستنی هستی قدر خویش را بدان هیچ کس چون تو هرگز نخواهد بود، تو بی همانندی و اصیل… و همه آنچه از تو یگانه ای می سازد شایسته عشق و ستایش است.

باشد که همیشه حواست باشد که در درون شاد باشی و در هر روز نو، خدا را سپاس گویی و برای فردایت رویایی داشته باشی تلألوی رخشان امید همراه توست تو را مانعی و دیوار رادعی نیست جز بیم هایت گوش بسپار دقیق و دقیق تر به الهاماتت و به ندای درونت که حکمت و خردی شگرف در بطن خود دارد بکاو و بیاب خلاقیتی که در کودکی احساس میکردی و نگاه کن به گونه ای دیگر پیرامون خود.

چه بسا از دیدن باز مانده باشی در مسیر بالیدن و روییدن به خاطر داشته باش رویاهایت را زنده نگاه داری و آنگاه خوشبختی همیشه در قلب تو خواهد بود.

می دانم در کار ایجاد تحولی بزرگ و بزرگ هستی می دانم که آسان نیست باشد که حتی هول انگیز نیز باشد اما تحولات دل پذیرند و زندگی را روح و غنا می بخشند پس بردار آن گام های بلند را برای درون خویش درونی که برتری می جوید و عشق بورز به خودت به شادمانی ات چرا که در زندگی مان و در مسیر روزهایمان مهم نیست آفتابی است یا ابری فرصت های پر شگفتی است در هر یک از آنها اگر فقط باور کنیم و به خاطر بسپاریم که _ اگرچه رویاهایمان گاه دوردست ها می نمایند _هرگز دور از دسترس نیستند.

آیدا علویان