گوهر پنهان در اشعار مولانا

با مطالعه و تمرکز روی اشعار و غزلیات دیوان شمس به این باور رسیدم که منظور مولانا از کلید واژه رمزآلود شمس الدین تبریزی در متن اشعارش، احتمالا فراتر از وصف شمس الدین ملک داد تبریزی، استاد ارجمندش باشد گرچه که ایده و سرنخ را ایشان به مولانا داده باشند و به دلایلی از نام ایشان هم وام گرفته باشد، توصیف یک انسان کمال یافته و عالی مرتبت است و به احتمال بسیار قوی منظور ایشان وجود نازنین و مبارک امامان معصوم ما شیعیان خاصه حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و بعضا حضرت ولی عصر امام زمان (عج) میباشد و سعی بر این داشته از دید زیبایی شناسی به اهداف و انگیزه های قیام امام حسین بپردازند و مکرراً خود را عاشق و خادم شمس الدین امام حسین (ع) میداند واین مبحث برای آنان که به حقیقت عاشق امام حسین (ع) و اهداف و دستاوردها نهضت عاشورا هستند و منصفانه به این موضوع نگاه کنند مملوس خواهد بود و خواهند دید که مولانا به طور ماهرانه و با عشق به اهداف و نیات ازلی و ابدی قیام اباعبدالله الحسین (ع) پرداخته است و اصطلاحاً شعور حسینی را با رویکرد زیبایی شناسی مبنای اشعار خود قرار داده است و شاید بتوان گفت که بی تأثیر از جمله معروف بانو زینب کبری (س) نیست که فرموند: «ما رَأیت الا جَمیلا».

آنچه میخوانید بخشی از سخنان آقای «احمد شاکر» مولف کتاب «ساربان عشق» میباشد که در مقدمه ی آن عنوان کرده است. مولف با هدف ارائه دیدگاهی متفاوت در موضوع شمس و مولانا دست به نگارش این کتاب زده است و هدف از این نگارش را بیان این نکته میداند که :مولانا جلال الدین محمد بلخی ایرانی الاصل، کمال‌گرا، حقیقت‌جو و شیعه و عاشق اهل بیت رسول الله حضرت محمد (ص) و امام حسین (ع) بوده و بیشتر دیوان شمس را به عشق، ارادت به اباعبدالله الحسین (ع) سروده است و این را میتوان در تک تک غزلهایی که با تخلص شمس الدین تبریزی سروده شده به وضوح دید و قضاوت کرد.

این کتاب جذاب و گیرا توسط «انتشارات ارشدان» چاپ و منتشر شده است و در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

درباره مولف:

آقای احمد شاکر در سال هزار و سیصد و پنجاه و پنج متولد شده است. او دارای مدرک فوق دیپلم در رشته الکترو تکنیک بوده و به عنوان تکنسین برق صنعتی مشغول به کار میباشد. وی از شطرنج و شنا به عنوان سرگرمی و ورزش مورد علاقه خود نام میبرد.