آواای عشق حبابی عاشق

دل هر انسانی از هر قشری مملو از شعر است، اما شکی نیست که هر کسی را یارای آن نیست که این شعر را به بیرون بتراود. «قناری محمدی» شاعری است که خود را هیچ کس و هیچ چیزی میخواند که عشق بی قید و شرط وجودش را با انتشار کتاب اشعارش با نام «آواای عشق حباب» اشاعه داده است تا به موجب آن عشق بی نهایتی که کلام جان را در آنچه است، گسترش دهد و شراب عشق را پیشکش عشاق کند. «انتشارات ارشدان» این کتاب را با ۲۷۸ صفحه در سال ۱۴۰۳ به چاپ رسانده است و آنچه باید در مورد اشعار آن گفت این است که این اشعار برای تمامی رده های سنی مناسب است. این اشعار در پنج فصل دسته بندی شده اند و مولف در وصف آن میگوید: «آنچه که هست، تماما شعریست که شاعر آن عشق است».

- فصل اول: غزل

- فصل دوم: چهار بیتی

- فصل سوم: سه بیتی

- فصل چهارم: دو بیتی

- فصل پنجم: تک بیتی

شعری از کتاب:

چهاربیتی شماره ۷۳:

سر سپردم بر ره ش با صد هزاران زخم دل

تا برون آرد دلم را از جهان آب و گل

دست نگرفت آن دل آرام و سرم بر باد داد

ره ندیدم در سرایش جز ره سرتا به دل

حباب (مرادی)، در تاریخ بیست و یک تیر هزار و سیصد و شصت در شهر اسلام آباد غرب از توابع استان کرمانشاه متولد شده است و هم اکنون نیز در آنجا ساکن بوده و در بازار به عنوان کاسب مشغول به کار میباشد. ایشان که زندگی را از ابتدا حالتی جستجوگر میداند از دردهایی میگوید که در زندگی متحمل شده که به ناگاه به حدی رسیده که او را به این باور رسانده است که هیچ کس و هیچ چیزی جز آنچه است، نیست. و این را برای هیچ کس جنون آمیز و پر از شگفتی میداند. قناری محمدی رهایی را غرق شدن و آمیختگیِ لحظه به لحظه در جام میِ نابی میداند که عشق آن را پیشکش کرده است.

از حباب مرادی سوال شد که به چه سرگرمی و ورزشی علاقه مند میباشد و او به ترتیب از مسافرت و فوتبال نام برد.