مقدمه

آرزو دارم نبندد هیچ کس دل بر جهان
کین جهان غفلتگهی باشد عیان
در همین یک بیت اسراری است نهان
گر بفهمی عشق گردد جاودان

بوسه دو روح

*خوشحالم که خداوند تو را در سر راه من قرار داد، حتی به اندازه چند دقیقه، که ثانیه به ثانیه‌اش را با تمام وجودم شکر کردم*

*گاهی خداوند دو انسان با دو دنیای متفاوت را ناگهان طوری در سر راه یکدیگر قرار می‎دهد، که گویی هر لحظه آن حادثه‌‌‌‌ای شگفت انگیز در حال وقوع است، شگفتی به وسعت عشق یا به اندازه چشیدن طعم زیبای حقیقت (انسانیت)، که البته گفته‌‌‌‌‌اند تلخ است اما بسیار بسیار زیبا است! و تو احساس می‎کنی گلی در درونت می‎شکفد، یا نوری وجودت را نوازش می‎کند، این لحظه‌‌ها را عشق می‎کنی، اما تا به خودت می‎آیی، وقت رفتن است، و شاید ده دقیقه بیشتر نگذشته که باید بگویی خداحافظ...، شاید حتی نیمی از آن لحظه‌‌ها هم به سکوت گذشته باشد، اما تو ده سال جوان‎تر شدی... لحظه‌‌‌‌ای به کوتاهی بوسه‎ی دو روح.....

* معشوق من کجا است، بگو عشق من کجا است، او را ندیده ام، دل پیرم در فنا است.