دویدم و دویدم به مزرعه رسیدم بابامو من می دیدم قصه هاشو شنیدم خورشید در آسمان بود در آسمان رنگین مثل بابام می خندید در آسمان رنگین ...

من یک دختر نرم و نازک و لوس مامان و بابا هستم که درست یادم نمی آید مادرم تعریف می کند.........

براری ارتباط اجتماعی درست با دیگران (با انجام این تمرین دانش آموزان باید بتوانند رفتار صحیح و ارتباط درست با دیگران و در شرایط خاص را فراگیرند ...............

خرس های غارنشین خرس هایی هستند که 2 متر بزرگ تر از خرس های امروزی بوده اند وقتی که زمستان فرا می رسد خرس های غار نشین در غارهای خود پناه می برند.........

او برای به دنیا آمدن جوجه هایش لحظه شماری میکرد. و از خوشحالی آواز می خواند.......

یکی بود یکی نبود، غیر از خدای مهربون یه جوجه طلایی بود که با پدر و مادرش در مزرعه زندگی میکردند. جوجه طلایی چند روزی میشد که به دنیا اومده بود و پدر و مادرش هم اسمشو مرغک طلایی گذاشتند.مامان مرغه به........

کوهی بلند و استواری در دشتی خود نمایی میکرد. در دامنه ی این کوه دشتی پراز حیوانات گوناگون بود که به خوبی و خوشی با هم زندگی میکردند. این کوه استوار و مهربان در دل خودش........

یادمون باشه از غریبه ها نباید چیزی بگیریم یا با اونها جایی بریم ......

جنگلبان از جنگل مراقبت میکند. او تمام حیوانات در این جنگل را میشناسد. اگر حیوانی گم بشه یا صدمه ببینه او متوجه میشه. جنگلبان خانواده حیوانات را در امان نگه میدارد.........

صبح یکی از روزهای روشن بهاری پوکی، خرگوش کوچولوی سفید بالداری در باغچه کوچولویش مشغول کار بود. با بیلش خاک را شخم میزد و با شن کش آن را صاف میکرد. بعد به طرف بلیندا پرواز کرد و روی دسته آب پاش او نشست و با افتخار به بلیندا گفت: باغچه را خوب شخم زدم و شن کش کشیدم. لطفاً بگو بعدش چه کار کنم. بلیندا جواد داد: حالا میتوانی.........

صبح یک روز آفتابی پوکی و خرگوش کوچولوی سفید بالدار، در رختخوابش که یک سبد خیاطی بود از خواب بیدار شد و صدای بلیندا را شنید که میگفت: پوکی! بلند شو زود بیا بیرون! پوکی توی رختخوابش بیشتر فرو رفت و صورتش را با دستهایش پوشاند، شب قبل میهمانی کوتوله ها در دره گل انگشتانه رفته بود و حالا خیلی خوابش میآمد....

یکی بود یکی نبود یه پسر کوچولوی سه ساله بود که اسمش مهدی بود. مهدی کوچولو همیشه دوست داشت مامانش بیاد تواتاقش باهاش بازی کنه ولی چون مامانش باید به کارهای خونه می رسید نمی تونست باهاش بازی کنه،و به همین خاطر مهدی کوچولو عادت داشت همیشه به اتاقش میرفت و با دوست خیالیش بازی می کرد. مهدی کوچولو یک دوست خیالی داشت اسمش رو گذاشته.......