وَالْعَصْرِ - إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ -إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ 
قسم به عصر که انسان ها همه در زیانند. مگر آن هایی که ایمان آورده و عمل شایسته کردند و یکدیگر را به حق سفارش و به صبر توصیه کردند.
عمر انسان به عنوان یک سرمایه لحظه به لحظه از دست می رود از این رو آدمی در زیان و ضرر است مگر آنکه عمرش را با ایمان و صالحات پر کند و این عمر گذرا را با صالحات اشباع کند.
وقتی که رفتی بهار بود و من سکوت خسته پاییزم
هوای دفترم امشب هوای دلتنگیست
و صدایم صدای سکوت غروب 
هزار فصل دفتر شعرم به رنگ پاییز است