آنچه می خوانید زاییده یک ذهن خیالپرداز نیست که بر روی صندلی راحتی نشیمنش لم داده و از سر سیری و شاید هم ذوق دیگرآزاری قصد جریحه دار نمودن احساسات خوانندگان کتابش را کرده باشد. از بد روزگار و از سر بداقبالی شما باید بگویم نویسنده هم نیست فقط به حکم دل، قلم دست گرفته تا زندگی کسی که روزی در سطح شهر خیابان خواب بوده و حالا مددیار یکی از مراکز نگهداری آسیب دیده های اجتماعی شهرمان است را با خط خطی کردن صفحاتی یادگار و ماندگار کند.