یکی یکی از تختهای آهنی پایین آمدیم، تو حیاط پادگان صف بستیم، فرماندهی پادگان، با چشم های قورباغه ایش، با اخم های بهم گره خورده آهسته قدم بر میداشت، سر تا پای سربازها رو بر انداز میکرد، غیر ممکن بود، بخاطر بهم ریختگی و نامرتبی آسایشگاه، کلاغ پر رفتن دور تا دور حیاطتو از دست بدیم....