معماری را‌ می‌توان تنها دانشی دانست که نقطه تلاقی علم و هنر در آن بسیار بارز است. معماری و آثار آن بطور مستقیم با روح آدمی در کشمکش بوده و بر آن تاثیر بدون واسطه دارد. این نکته‌ می‌تواند از یک بعد مثبت و از یک بعد دیگر منفی تلقی گردد؛ چرا که اگر اثر بر جای مانده در تضاد و خلاف جهت آرامش روح انسان باشد تاثیری مخرب و اگر در هماهنگی با روان انسان باشد‌ می‌تواند شخص را به آرامش و صلح فرا بخواند.

در این کتاب با یک رویکرد جدید به معماری و انسان، سعی شده تا ابعاد پنهان روانی معماری را در مقابل هر شخص بررسی کنیم و مناسب‌ترین گزینه‌ها را در مباحث مختلف معماری ارائه دهیم.

همانگونه که‌ می‌دانیم عکس العمل هر شخص در مقابل محیط بیرونی بسیار متفاوت و گاهی متضاد است. این واکنش را‌ می‌توان ناشی از کنش‌های درونی هر فرد استنباط کرد. بنابراین‌ می‌بایستی برای طراحی و ارائه یک اثر چه در معماری و چه در دیگر ابعاد مختلف هنری، مخاطب آن را لحاظ کرد. با در نظر گرفتن این اصل، روند ارائه، جهت گیری شده و به سمت اصلاح و یا تقویت فرد، سو می‌گیرد.