امروزه یکی از مباحث مهمی ‌که عرصه‌های مختلف علمی ‌از جمله علوم سیاسی، اقتصاد، جامعه شناسی و... را به طور جدی درگیر خود کرده است؛ مسئله فرآیند جهانی شدن است. جهانی شدن در واقع نا‌می‌است، که به عصری که هم اکنون در آن قرار گرفته ایم نسبت داده شده است. جهانی شدن ناظر به جریانی از فشردگی زمان و فضا در جهانی است که بواسطۀ آن مردم دنیا بصورتی کم و بیش آگاهانه در جامعۀ جهانی ادغام می‌شوند. در حوزۀ اقتصاد، جهانی شدن با افزایش تجارت جهانی، گسترش میزان سرمایه داری خارجی، سیال شدن سرمایه، نیروی کار و وابستگی متقابل اقتصادی شناخته می‌شود. در حوزۀ سیاسی جهانی شدن، تعلق خاطر به محیط فراملی، تأثیر پذیری از تحولات جهانی و تبادلات مادی و غیر جهانی و افزایش مهاجرت، را سبب ‌می‌شود. و در حوزۀ فرهنگی نیز به مدد پیشرفت تکنولوژی و تبادل سریع اطلاعات، فرصت‌هایی را برای سایر جوامع فراهم ‌می‌آورد. البته با توجه به ویژگی‌های مثبتی که جهانی شدن برای ما به ارمغان آورده است‌، اما چالش‌های گسترده ای را در عرصه‌های مختلف موجب گردید و همین امر نیز سبب حرکت جدیدی در حوزه‌های مختلف علمی ‌و فکری و دینی شد تا برای رهایی از این بحران به راه حلی دست یابند.

مسئلۀ دیگر که ما به آن توجه نمودیم این است که با نگاهی به علو‌می‌که به فرآیند جهانی شدن پرداختند. متوجه مهجور ماندن این فرآیند از منظر فلسفی هستیم. از همین رو با توجه به ضرورت نگاه فلسفی سعی در احیای ارزشمندی آن برای حفظ فلسفه به عنوان ملکۀ علوم، فرآیند جهانی شدن را که تأثیرات مهمی ‌را بر مسئلۀ دین داشته است را با تأ کید بر نقش مکمل فلسفه در کنار دین در مواجه با بحران‌های ناشی از فرآیند جهانی شدن، مورد بازنگری قرار دادیم. در نهایت نیز اگر جهانی شدن را تحقق فضای ارتباطی، آگاهی تشدید یافته و تحقق جامعۀ بشری جهانی بدانیم، جهانی شدن به مثابۀ ظرفی سازگار با آموزه‌های دینی و ‌اسلامی خواهد بود.