از زمان فوران اولین چاه نفت ایران و خاورمیانه در مسجدسلیمان و تولید نفت ایران بیش از صد سال می‌گذرد. از آن زمان که مردم از نفت خام فقط برای روشنایی استفاده می کردند؛ تاکنون که تقریباً در هر صنعتی ردپایی از نفت خام و فرآورده‌هایش دیده می‌شود، پژوهشگران مختلف در تمام زمینه‌ها و کاربرد‌های مربوط به نفت خام تحقیقات فراوانی انجام داده‌اند که پیشرفت‌های فناوری وسیع را در زمینۀ صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در پی داشته است. چگونگی ظهور و بروز فناوری و نحوۀ به کارگیری آن میزان تولید صنعت نفت را در آینده تعیین خواهد کرد.
تحقیق و پژوهش، در صد سالگی صنعت نفت ایران، بسیار جوان‌تر از این صنعت است و ما هنوز در گام های نخستین فعالیت های علمی در این صنعت هستیم. روشن است که پژوهش در صنعت نفت با بازدهی متناسب با تجربه و قدمت تاریخی آن حرکت نکرده است و صد افسوس که مشکلات و ویژگی‌های آن به خوبی شناخته نشده ‌است. خصلت‌هایی همچون زمان بر بودن، هزینه بر بودن، ریسک پذیری، کیفیت نه چندان مطلوب، مشکلات عدم تامین مالی به موقع و عدم وجود ضمانت¬های لازم از مولفه‌های ذاتی نهفته در پژوهش‌اند. به رغم وجود این چالش‌های سنگین، تعامل مستقیم پژوهش و فناوری می‌تواند اقتدار و توسعۀ واقعی فناوری و مدیریت دانش را در صنعت نفت به همراه داشته باشد.