روزگار امروز روح را آزرده، قلب را افسرده، جان را پژمرده، احوال را دل مرده و بودن را سرخورده می کند.
با سرعتی شتابان به سوی بی هویتی محض پیش میرانیم اگر هم گاهی نگاهی از انبوده اندوه دل مشغولی ها و سرسپردگی ها پشت سر بیفکنیم تصویر گنگی را میبینیم که از شدت انباشت غبار فراموش و تظلم، نمای زیبایی ندارد و ما را به خود جذب نمی کند. (و تنها یابندگان این ذات پاک دانند که چه عظمتی در زیر این انبوه نهفته هست)