اکثر مواقع تصورات انسانها در کودکی با دوران پیری متفاوته اما در بعضی مواقع تخیلات کودکانه هم به واقعیت تبدیل میشه. همانطور که ما در کودکی بطور مثال تصویر یک دکتر یا یک مهندس را نقاشی میکنیم. تو آینده ممکنه به همون شخص تبدیل بیشیم. بعضی از انسانها از همون ابتدا به قولی شانس دارند البته نمیدونم شما به شانس اعتقادی دارید یا خیر؟ به طور کلی انسانها به دو گروه تقسیم میشند: آدمهایی که از ابتدا تو وفور امکانات هستند و پشتیبانی مالی دارند و تو بهترین مدرسه ها و دانشگاهها درس میخونند و از همان اول درصد موفقیت زیادی دارند و از اون طرف آدمهایی وجود دارند که تو خانواده های متوسط هستند و برای رسیدن به اهدافشون از حمایت مالی بالایی برخوردار نیستند و از شروع تحصیل در دانشگاه. تا ازدواج و پیری و مرگ. خودشان باید سکاندار زندگی باشند. نمیدونم در رابطه با سرنوشت چی بگم؟ آیا ما سرنوشت را با خودمون به همراه میکشیم و یا سرنوشت ما را با خود میکشه؟ این رمان- سختیها و تلاشهای فردی را بدون کمک شخص یا اشخاصی برای رسیدن به هدف بیان می کند و بقولی ثابت میکنه که اگر انسان مصصم برای رسیدن به هدف والا و همچنین انگیزه کافی و محکم داشته باشه حتما به آن هدف خواهد رسید.