زودتر از روزهای قبل بیدار شدم.‌ براي لحظه‌ای در دلم گفتم: «أأأأأه باز مدرسه شروع شد.‌ دیگه از این به بعد باید صبح زود بیدار شم. » انگار یه چیزی می‌گفت امروز با همه‌‌‌‌ی روزها فرق می‌کنه.

حدود نیم ساعت طول کشید تا آماده شدم.‌ کوله پشتی ام را برداشتم‌‌‌. جز یک دفتر 100 برگ سفید و چند عدد خودکار چیز دیگري در آن نبود.‌ احتمالاً اولین و آخرین روزی بود که با خودم کتاب نمی‌بردم.

 بابا مرا جلوی مدرسه پیاده کرد.‌ چند ثانیه‌ای آنجا ایستادم، به بابا كه در آينه مرا مي‌پاييد دستي تكان دادم و چند قدمي جا به جا شدم.‌ چیزی مانع از این می‌شد که وارد حیاط شوم.‌ شاید استرس، شاید ترس و شاید‌‌‌‌‌...‌‌‌‌‌‌ با خودم درگیر بودم، نمی‌دانستم چطوری وارد شوم، در واقع چیزی نبود اما من‌‌‌‌‌...