وای ذهنم خیلی پره، تا حدی که دیدم اگه ننویسم نمیشه باید یه جورایی این همه پراکندگی ذهنی رو سر و سامانش بدم، نمی‌دونم چطوری و از کجا شروع کنم اما یه چیزیو خیلی خوب می‌دونم که صادقانه و خالصانه می‌نویسم. از موضوع یا موضوعاتی می‌نویسم که ذهنم و به خودش مشغول کرده و یه جوری و با زبانی می‌نویسم که هر کسی بتونه راحت متوجه حرفام بشه و برای درکشون نیازی به فکر کردن نداشته باشد و ان شاالله بخونه که بهشون جامه‌ی عمل بپوشونه.