در را پشت سرش بست و در حالی که سعی میکرد اشکهایش را کنترل کند، وارد خیابان شد. هوا تاریک شده بود و خیابان خلوت. صداي قدمهایش سکوت مه آلود سرد پاییزي را در هم میشکست و گاه گاهی با صداي خش خش برگی بهم میآمیخت. مقصدي براي رفتن نداشت. بیهدف خیابانها را طی میکرد. فکرش مشغول بود و افکار گوناگون ذهنش را به مرز انفجار رسانده بود. سردش شد. کمربند پالتویش را کمی محکم کرد. نور چراغهاي کافهاي نظرش را جلب کرد؛ وارد شد. هوا پر بود از زمزمه و دود سیگار. صداي گیتار مرد جوانی در گوشهاي به گوش میرسید. میز خالی کنار پنجره، توجهش را جلب کرد. روي صندلی کنار پنجره نشست و بلافاصله سیگاري روشن کرد.
پک عمیقی به آن زد؛ انگار میخواست تمام دلخستگیها و دلزدگیهایش.....