کودکان گران­بهاترین سرمایه­های هر کشوری هستند و سرمایه­گذاری روی آنها یکی از بهترین و اثربخش­ترین شیوه­های تغییر و رشد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... است. آموزش دادن به کودکان دوره ابتدایی علمی است که از روش­های تدریس تا اولویت­های تولید محتوا را در بر می­گیرد. یکی از موضوعاتی که همواره سازمان آموزش و پرورش بدنبال تعمیق و غنی­سازی آن است؛ آموزش ریاضیات در دوره ابتدایی است. در گذشته نگرش محتوا محور به دروس مختلف اجازه کار ژرف و معنادار را کاهش داده بود و این در حالی است که امروزه با تولد رویکرد شناختی در علوم تربیتی امکان فکر کردن و ایجاد کردن شیوه­ های متناسب­تر و اثرگذارتری در زمینه­های مختلف آموزشی از جمله ریاضیات وجود دارد. در رویکرد شناختی یادگیری به معنی ایجاد ارتباط لایه­های شناختی بوده و توسط فعالیت­های روزمره و برگرفته از زندگی واقعی و ژرفابخشی و تعمیق به آن معنادار می­شود. لذا ضروری است شیوه تدوین فعالیت یاددهی/ یادگیری در درس ریاضی تغییر کند و برنامه درسی آن دستخوش تحول شود. امروزه رویکرد شناختی بر شیوه­های اندیشیدن و ریاضی­وار فکر کردن بجای چهار عمل اصلی و ... تاکید دارد و بدنبال ایجاد امکانی است که براساس آن ریاضیات مبتنی بر مغز و چگونگی عملکرد مغزی کودکان تدریس و ارزشیابی شود. لذا مهارت­های استدلال کردن، پژوهش کردن، درک دانسته­ها، تشخیص نادانسته­ها و تلاش برای عبور از دانسته­ها به نادانسته­ها بیش از محتوای درسی ریاضی مورد توجه و تمرکز است.