بی‌تردید هزاره جدید، آینده‌ای را با خود به همراه می‌آورد که از بسیاری جهات با گذشته و حال تفاوت چشمگیری دارد. به همین دلیل نه تنها باورهای کهن که اولویت‌های ارزشی نیز باید دوباره، ارزیابی شوند (بل، 2003). ما انسان‌ها باید از اشتباهات و عملکردهای گذشته درس بگیریم و با انجام دادن اقدام‌های اثربخش، در آینده، جهانی سرشار از شفقت، صلاح، عدالت و شادکامی برای همگان بیافرینیم. ما اساساً باید خواستار چنین کاری باشیم. اساساً شایسته‌ترین کار این است که برای پابرجا ماندن این جهان تلاش کنیم و جهانی بیافرینیم که در آن مردم در حال و آینده، فرصت برخورداری از زندگی طولانی و رضایت‌بخش را داشته باشند.

امنيت غذايي به عنوان يكي از مهمترين مؤلفه‏هاي تأمین آينده شايسته براي انسانها، تابعي از متغيرهاي اقتصادي، اجتماعي، طبيعي، سياسي و فرهنگي است و عواملي همچون سياست توليدات كشاورزي، نظام توزيع مواد غذايي، منابع طبيعي كشور، الگوي مصرف و تغذيه، وضعيت اشتغال و توزيع درآمدها، سياست تجارت خارجي و فرهنگ تغذيه بر آن اثر مي‏گذارند. چالش فراروي امنيت غذايي كشور به وضعيت سلامت غذايي خانوارها بر­مي­گردد و با توجه به روندهاي موجود كمبودها و مخاطراتي براي حال و آينده در اين حوزه وجود دارد كه تلاش در جهت رفع آنها ضروري است.