تدریجی بودن دین امری است که تابع توان فکری و روحی انسان از یکسو و نیازهای دنیوی و اجتماعی او از سوی دیگر است؛ از این رو چون بشر اولیه توان فکری لازم را نداشته است قوانین به صورت تدریجی بر پیامبران نازل و تشریع شده است.