می‌شود من ناز کنم، ناز مرا خریدار تو باشی لحظه ی موعودِ وعده ی دیدار تو باشی می شود نامِ مرا از سرِ مِهر، دوباره تو صدا کنی قلبِ شکسته ی مرا، به یک نظر دوا کنی می شود آرزو کنم، تو یاری ماندنی شوی برای دل من، تو شعری خواندنی شوی می شود فقط من پُر کنم همه ی خیال تو یا که نباشم آرزوی محال تو می شود تو باشی سطرِ برجسته ی اشعارِ من...

سریک آتنگ یالی یاشیل زمینده چاپدنگ ترکمنگ سرداری دیب لقب تابدنگ توپچی بولی آیندانگدا نور یاقدینگ ترکمنگ افتخاری بولدینگ ثن سردار جان ...

برگ اول بر نمي‌آيد! از دستم بر نمي‌آيد شق القمري که باورکنند عصايي که گشته‌ام! ...

هوای این روز‌ها مجهول است شاید خبری در راه است صدای گنجشکان و رقص درختان خبری دارد هوای اطرافم حس غریبی دارد خاطرات از یاد رفته را زنده می‌کند یادت هست ای همسفر لبخندهای صادقانه و گریه‌های کودکانه را من با دوریت ساعت‌ها را سال می‌پندارم هوا که سنگین می‌شود تازه می‌فهمم یاد تو زنده می‌شود گمان می‌کنم همسفر می‌آید ول...

تقدیم به قرارِ بی قراری‌ام...

هر سالِ من به سردیِ بهمن گذشته است قلبم ولی به "‌دوّمِ مرداد" میرود...

دل را به نوشتن می سپارم تا که بیاموزم درونم آنچه هست جز «خدا نیست»...

...

باور من این است، تو باور من باش دنیای من این است تو دنیای من باش ستارۀ امید در آسمان رخشان ستاره‌ام این است، ستارۀ من باش در اوج بام عشق من لانه‌ای دارم لانۀ من این است، کبوتر من باش پرنده‌ای زخمی روی زمین هستم امیدم آن قلّه‌اس، بال و پر من باش غرق در تشویشم، خسته از این برزخ...

«سايه» سایه دیوار من گاه گاهی شده همسایۀ من آن طرف تر رودیست نیلگون، آبی. بومی ازنقاشی هست شاهکار دگرم خواب رویا خیال به چشمان تو می نگرم...

پیشگفتار شاعر بدون شک معقوله­ی هنر، بخش عمده‌ای از فرهنگ اصیل و تمدن شکوفای ایرانی اسلامی جامعه‌ی ما را شکیل می‌دهد. معقوله ای که در گذر زمان دست خوش تحولات بسیار گردیده و در هر دوره‌ای از تاریخ بنا به تعقیر ذائقه‌ی مخاطبان خود تعقیر جهت داده است، اما هیچ گاه از ذات خود برنگشته و همواره رسالت قریضی خود را به دوش خواهد کشید. ادبیات و شعر پارسی نیز به طور گسترد...

شعر، کلامی ست موزون و خیال انگیز برای بیان شیوای عواطف، احساسات و تعلقات خاطر آدمی. شعر زیبا، ثمین است و متین. تفاوتی نمی کند زادگاهش، شرق عالم باشد یا غرب، سنتی باشد یا نو. در نوع وقالبی خاص، نه محدودست و نه محصور. ورای زمان است و مکان و البته این، خاصیتی ست خاص برای هنر ناب. شعر نیکو، شعری ست برآمده از دل و بی شک دلخواه و دلنشین. مرحمی ست بر درد دلدادگان و در یادها و ایام، ماندگار و یادگار. گوی...