مقدمه آرزو دارم نبندد هیچ کس دل بر جهان کین جهان غفلتگهی باشد عیان در همین یک بیت اسراری است نهان گر بفهمی عشق گردد جاودان بوسه دو روح *خوشحالم که خداوند تو را در سر راه من قرار داد، حتی به اندازه چند دقیقه، که ثانیه به ثانیه‌اش را با تمام وجودم شکر کردم* *گاهی خداوند دو انسان با دو دنیای متفاوت را ناگهان طوری در سر راه یکدیگر قرار می‎دهد، که گویی هر لحظه آن حادثه‌&zwn...

*عشق دو گونه است: زمینی و آسمانی. عشق زمینی، اوهامی است که از غم به وجود می‎آید، به خواب می‎پرورد، به درد جان می‎گیرد، به زمان از دست می‎رود، و به نسیان می‎میرد. اما هرچه هست، دل را می‎سوزاند، و روح را می‎سازد، سخت می‎سازد، محکم و استوار می‎سازد، و از این بابت سودمند است. عشق آسمانی، حقیقتی پر از آرامش است، که به آسانی به دست نمی‎آید، و تا وقتی بین آسمان ...

مقدمه ای عاشقانه: (( مرا ای خالقم رنجی تو دادی، غم عشقی، چنین گنجی تو دادی)) قلم در دست من می چرخد و بر خویش می بالد، چو می داند به زودی نقشی از قلب مرا (در قالبی از شعر) بر دفتری از عشق می ساید، فقط یک انتظار کوته و مستانه در راه است که کاغذ را بیآلاید، قلم می داند این کافی است که احساسی بجوشد از نگاهی در نگاه من، و بعد از آن چونان تسخیر می گردد، که انگار او به جای من دوباره دل سپرده بر تلا...

قلم عجب نعمت شگفت و کلید سحرآمیزی است، کلیدی که آزادی دلم را در دست دارد، آزادی فراتر از هر آنچه به ذهن می‌رسد، آه پروردگارا نعمتت را شکر، چقدر بی‌پرده سخن گفتن با تو را دوست دارم، لحظه لحظه‌ی زندگی اگر چه گاه سخت و دشوار است، اما زیبا است، چون زیر سایه‎ی نگاه توست، به همان زیبایی که با چشم بشر درک می‌شود، چشمی که ذره‌ی ناچیزی از موهبت قدرتت در خلقت است، و به همان زیب...

به نام خداوند جان و خرد و درود بر پیامبرانی که از سوی او مبعوث گردیده‌اند. بدون هنر، انسان دچار روزمرگی است. هنر، روح انسان را به آسمان‌ها پرواز می‌دهد و بدون شک در تمام گستره‌ی هنر، شعر در اوج قرار دارد. حتّی موسیقی بدون شعر، کامل نیست. چه بسیار ابیات زیبا و روح‌نوازی که آرامش‌بخش جان آدمی بوده و انسان را از عالم خاک به اوج افلاک می‌رساند. ...

...

...

...

...

...

...

...