انگار بااینکه نیستی کنارم ولی می فهمی چی تو سر دارم بگو چه جوری به این اسونی ذهن آدمو راحت میخونی ...

دوباره غروب و دلم پیش تو چه زخمی زده داغ آتیش تو چه جوری بگم حس این لحظه رو بگم تا ابد باش و هیچ جا نرو ...

وقتی نگاهت مثل سابق نیست از هرنگاهی سخت میترسم وقتی میرم تو فکر آینده از واژه ی خوشبخت میترسم ...

دلبر عاشق کشم با باده و جام آمده جان و دل شادند گویا او سرانجام در پی عشقش دوان بودم من از روز ازل تابیابم کام جانم را که ناکام آمده ...

یورتچی یولی انسان ایتیب آزیپدی یازی یازان گور کیملرین یرینه کیم گلیبپدی حرص و طمع یوردوموزا انبدی احترامی پولا گویان آناماز چوخدی اوجور بیر کس اونو داناماز دنیا مالی گلیب گدر بلینمز ...

تو حس شدی در جان من، جانان من باور شدی به ایمان من در سراچه ذهن هوشیارم تو ستون شدی برای ذره ذره افکار من ...

من رفتم ازین خانه با یک چمدان شانه هر شانه یه خاطر بود از یار چو بیگانه چون سوخته بال من از آتش بیگانه من رفتم از این خانه زیرا که ندیدم من یک مرد در این خانه ...

چشمم به راه است و چه شیرین تر از خبر عمری به در دوخته شد چشم و دل پدر دلبر بی نشان من به سان شیر باده نمودهجان بی خنجر و سپر یک عمر جان مادری طی شد به سان باد قلبش بمانده است هنوز در حسرت پسر یک شب بیا و ز چشمم بردار پرده را دل را بگو کجایی؟ کدامین سوی سنگر؟...

تو را به اندازه ی تمام ظلمهایی که در طول تاریخ به زنان شده دوست می دارم.... دوستت دارمی که در هیچ لغتنامه ای نیامده است.......

با من مپیچ که رقص من از مرثیه ایست ... کز گلوی زخم و ماتم می تراود با من میارام و میاسای که خواب من از مویه ی دلیران در مزار و ناله ی در مغاک شدگان روزگار است با من مخوان ...

وقتی تو از این جاده می روی دیوهای پلیدی پیدایشان می شود و هجوم سیاهی آغاز می شود مهربان همیشه اینجا بمان ...

بعد رفتنم دفتر مشق عاشقانه های پنهانم را ورق بزن خشکیده یاسی لابه لای عشقی که تو را تازه می نوشت ...